Światowy Szczyt Autyzmu, w którym wielu z nas mogło uczestniczyć i to nie tylko z Polski, zakończony. Gratulujemy organizatorom za wyśmienitą organizację i wspaniałą atmosferę. Jak mantra wszyscy wykładowcy powtarzali jakie diety i terapie warto zastosować w leczeniu dzieci ze spektrum autyzmu poczynając od diety bez kazeiny, glutenu i soi a kończąc na komorach hiperbarycznych.
Na uwagę zasługuje polemika pomiędzy dr Williamem Shaw a Panią Prof. Marią Majewską. Czyli zastanawianie się czy nadmierne szczepienia czy podawany przy okazji acetaminofen jest przyczyną wzrostu zachorowań na spektrum autyzmu.
Z badań amerykańskich wynika dodatnia korelacja pomiędzy stosowaniem w okresie przed i poszczepiennym acetaminofenu (paracetamol, APAP) a diagnozowaniem autyzmu. Jako dowód nie wprost dr Shaw podawał statystyki Kubańskie, gdzie acetaminofen jest na receptę i to bardzo rzadko zapisywany. Na 11 mln obywateli Kuby jest tylko 185 dzieci ze spektrum autyzmu co daje odsetek 0,00168% podczas gdy w stanach jest to jedno dziecko na 55 urodzonych czyli odsetek 0,50%.
Toksyczne działanie acetaminofenu u dzieci autystycznych nie jest niczym nowym. Pierwsze prace na ten temat pojawiły się już ponad 10 lat temu.Opisywane są również przypadki regresji autystycznej przed szczepieniami a w trakcie podawania paracetamolu. Za toksyczne działanie acetaminofenu podaje się u dzieci autystycznych obniżoną zdolność sulfacji i zakażenia Clostridia spp. Efektem tych zaburzeń jest detoksykacja acetaminofenu szlakiem metabolicznym w którym przy użyciu Cytochromu P-450 powstaje toksyczny związek zwany NAPQI. NAPQi wiąże się z glutationem głównym antyutleniaczem w organizmie.
Problemem może być też zwiększona ilość samego Cytochromu P-450 a w szczególności jego podtypu 2E1. Przyczynami podwyższonego cytochromu może być polimorfizm genowy lub występowanie podtypu 2E1. Innymi czynnikami zwiększającymi cytochrom P-450 są: dym papierosowy, chlorek winylu,trichloroetylen, witamina A czyli retinol i ketony uwalniane w czasie postu lub choroby.
Nadużywanie paracetamolu wiąże się również ze wzrostem częstości występowania w Stanach dzieci z ADHD. Częstość występowania ADHD u amerykańskich dzieci szkolnych wynosiła 1% w latach 70 XX wieku, od 3%-5% w latach 80 XX wieku. W ostatnim badaniu ankietowym przeprowadzonym w 2007 roku przez CDC (Center of Disease Control) było to aż 9,5%. Rok 1980 był początkiem szybkiego wzrostu stosowania paracetamolu.
Profesor Maria Majewska przedstawiła natomiast obszerne dane potwierdzające fakt, że niedojrzały układ odpornościowy niemowlęcia nie odpowiada na szczepienia adekwatną produkcją przeciwciał. Obalając w ten sposób mit, że "Szczepionki ocaliły ludzkość od chorób zakaźnych".
Spadek umieralności z powodu chorób zakaźnych nie koreluje z latami wprowadzania kolejnych szczepień.
Szczepienia miały bardzo ograniczony udział w zmniejszeniu umieralności na choroby zakaźne. Skuteczne były natomiast:
- Poprawa higieny i wykształcenia rodziców
- Poprawa warunków życia (odżywienie, dostęp do czystej wody, kanalizacja)
- Produkcja i rozpowszechnienie syntetycznych antybiotyków
Współczesne doświadczenia krajów Europy Zachodniej: znacznie mniejszy procent rodziców niż w Polsce szczepi dzieci, lecz prawie nikt nie umiera na dziecięce choroby zakaźne (dane z ECDC odpowiednik amerykańskiego CDC). Liczba szczepień koreluje z umieralnością niemowląt i małych dzieci. Szczepionki powodujące najwięcej zgonów to HIBV, HEP, Influenza, PREVNAR PNC i OPV. Szczepionki powodujące najczęściej zapalenie mózgu i autyzm to MMR, HIBV, HEP. Szczepienia u dzieci wykonywane są w okresie intensywnego rozwoju mózgu kiedy bariera krew-mózg jest jeszcze słabo wykształcona co zwiększa ryzyko uszkodzeń mózgu.
Za kluczowe czynniki wpływające na rozwój zaburzeń spektrum autyzmu Pan Profesor przedstawiła:
- Alergie
- Nietolerancja pokarmów (zaburzenia jelitowe)
- Auto-przeciwciała przeciw białkom mózgu
- Markery stanu zapalnego jelit i mózgu
- Stres oksydacyjny
- Glutation (peptyd detoksyfikacyjny)
- Metylacja i sulfatacja
- Antygeny bakterii, wirusów, ich fragmenty
- Konserwanty: rtęć organiczna, formaldehyd, 2-phenoxyethanol, aldehyd glutarowy,
- Adjuwanty (związki aluminium, skwalen, oleje - arachidowy, sezamowy, inne
- Detergenty (Polisorbat 80).
- Zanieczyszczenia: obce białka, bakterie, wirusy, materiał genetyczny z hodowli komórkowych (np. z tkanek małp).
Szczepienia zaburzają też układ odpornościowy i florę bakteryjną jelit, wywołują ostre i chroniczne stany zapalne układu pokarmowego (u ok. 70% dzieci autystycznych).
Pani Profesor podała swoją short listę interwencji w leczeniu autyzmu:
- Detoksyfikacja: leki chelatujące metale, dieta chelatująca (bogata w siarkę), zioła (mniszek, sylimarol, kolendra, suplementy, kwas liponowy
- Dieta bezglutenowa i bezkazeinowa (gdy występuje wrażliwość)
- Specyficzne dla towarzyszących patologii (np. antybiotyki)
- Kuracje przeciwzapalne (witaminy E, C, kwasy tłuszczowe omega-3, zioła (rumianek), luteolina
- Suplementy regenerujące mitochondria: CoQ10, L-karnityna
- Terapie behawioralne
- Ważne wczesne rozpoznanie i rozpoczęcie terapii
- Najważniejsze zapobieganie
Do otwartej dyskusji na temat czy paracetamol czy szczepienia są przyczyną epidemii autyzmu w XXI wieku nie doszło. W kuluarach poruszono problem braku testów laboratoryjnych pozwalających ocenić, które dzieci ze względu na niesprawnie działający układ immunologiczny (immunocompromised) nie powinny być szczepione.
Pani Profesor rekomendowała suplement diety Neuroprotek zawierający luteolinę, kwercetynę i rutynę ograniczający zapalenie mózgu hamując miedzy innymi pro zapalną cytokinę Interleukinę-6.
No właśnie Najważniejsze zapobieganie. Zabrakło na konferencji tematów poruszających czynniki ryzyka w okresie płodowym. Bo t właśnie w okresie płodowym decyduje się jaki układ immunologiczny będzie miał noworodek i jak sobie poradzi z coraz bardziej toksycznym światem. Na ten temat czyli aktywacji układu immunologicznego matki ( Maternal Immune Activation) w czasie ciąży i jaki to ma wpływ na radzenie sobie dziecka w pierwszych latach życia z toksynami, alergenami i stresem wkrótce.
autor: Dr Anna Romaniuk